Ven de Narbona, trasforant lo Cabardés
Cap a Garona balaja lo Lauragués,
Daissa la pesca que lo peis picarà pas
Daissa la caça la lebre serà al jaç.
Lo vent d’autan
Es un vent que balha mal de cap
Lo vent d’autan
A Limós l’apelan « vent dels fats »
Lo vent d’autan
Bufa mai fòrt qu’un rambalh de gats
E cada jorn que Dieu fa, miladíeus
Dins Aude avèm lo vent d’autan !
L’ivèrn nos rescalfa, mas desquilha los teulats
En bicicleta cal pedalar coma un fat.
Asseca la vinha, mas lo vin serà melhor
Se tuatz lo porc poirirà lo cambajon.
Las dròllas cridan, se sarran los cotilhons
Los dròlles rison de lor veire los genolhs,
Dempuèi lo diluns cada jorn n’as un sadól
Fins al dimenge, de qué venir destimból.
La farda es mosta e tot es fòrça pegós
Es pas agradiu d’anar passejar lo gos
Nòstra menina teniá de nos repapiar
«Ai lo mal d’òsses
Morirai un jorn d’autan»
Lo vent tuarà
Aquela puta de vent d’autan
Lo vent tuarà
La menina se’n sortirà pas
Lo vent tuarà
Es un vent que nos fa venir fats
E cada jorn que Dieu fa miladieus
Dins Aude avèm lo vent d’autan
Lo vent d’autan
Es un vent que balha mal de cap
Lo vent d’autan
A Limós l’apelan «vent dels fats»
Lo vent d’autan
Bufa mai fòrt qu’un rambalh de gats
E cada jorn que Dieu fa miladíeus
Dins Aude avèm lo vent d’autan !